Skip to main content

My favourite movies


I haven't written about a movie here since 2012. Watch this space. I will be picking up the pace here pretty soon! 18-05-24



MOONRISE KINGDOM (2012)

directed by Wes Anderson




what a beautiful love story...

with a great cast of actors (Bruce Willis, Edward Norton, Frances McDormand, Bill Murray, Tilda Swinton and more)

...beautifully and humorously directed

..... the cinematography is great

This is a love story of 2 youngsters who have a brief encounter and become pen pals. 
They plot their great escape together and chaos unfolds.
I love the pan-faced children with their serious and no-nonsense dialogue. 
Quite refreshing.

 

QUARTET

with Maggie Smith, Billy Connely, Tom Courtenay and Pauline Collins
The film was directed by Dustin Hoffman




Quartet - a beautiful movie about an old age home that caters especially  for retired musicians. What an interesting concept. Besides the fact that the movie is filled with humour and romance - what touched me the most in the movie was the conversations around the fleeting nature of life.  The different story lines in the movie made me think about the measurement of happiness and how it is not necessarily what we achieve, but how we enjoy the "now" and deal with the consequence of age that matters the most.



It was great to see the characters have fun, laugh and live passionately in spite of the constant reminder of  "the approaching end". Must one really come so close to your end before you can truly live honestly and passionately? I hope not!


This movie inspired me to be less serious about myself, my job, my so called place in society and to live in the moment. It also inspired me to go to the opera more often - to go and support my local philharmonic orchestra and classical musicians. It also reminded me why I love music so much. It really does put fun into life and relieves pain when life feels most unbearable. 



Comments

  1. Every year there is a very popular week-long Chamber Music Workshop in Franschhoek for students from age 11 up to matric, led by some seriously professional musicians: http://www.fcmw.co.za/

    Dan is daar ook die Liedmakersgilde - gestig deur Magriet Stemmet, 'n voormalige opera sangeres - wat gereeld opvoerings op party Sondaemiddae reel vir operasangers/sangeresse, in die Nassau sentrum van die Grootte Schuur Hoerskool in Palmyraweg, Nuweland. Die nuwe organiseerders is Hanna van Schalkwyk en haar man Albie.
    Vir meer info: Hanna by 082 824 1007 of hanna@musicumbrella.co.za

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Ou Karoo uiteindellik op 'n CD

Jare gelede het ek by die Dorpstraat teater gewaitress. Dit was toe Dorpstraat nog in Dorpstraat was en Hettie en Elbie nog die plek bestuur het. Hoe lekker was Dorpstraat Teater nie toe nie. Dit was een van daardie plekke waar mense net ingeval het. As jy op 'n random aan nie weet wat om te doen nie, het jy summier Dorpstraat toe gegaan. Daar was altyd iets nice aan die gang, daar was altyd lekker mense daar en die geselskap was goed. As aspirerende sangeres was dit ook wonderlik om blootstelling tot so baie professionele kunstenaars te kry. Ek kon bykans 3-4 keer 'n week 'n show kyk. Dit was 'n leerskool en dit het my droom aan die gang gehou. Ek het uiteindellik self ook by Dorpstraat teater my eerste optrede gehad. :) Op een van hierdie shifts het ek vir Rocco de Villiers ontmoet. Hy het kom optree die aand. Ek het vir hom my heel eerste CD ooit gegee en nie eintlik geweet hoekom ek dit doen of wat daaruit gaan voortspruit nie. 'n Paar maande later toe kon...

'n Skryende skande!

Ek moes ‘n ou Franse man bietjie touwys maak oor die Kaap. Letterlik “chauffeur” speel en informasie deel daar waar hy dit versoek. Wat mens nie alles sal doen vir ‘n ou geldjie nie! Maar bly is ek, want ek was weer by die majesteuse Tafelberg op, het vir die eerste keer (en ek weet dis ‘n skande!) op Kaappunt gaan staan en by die vreesaanjaende afgronde afgetuur. Hy het beter begrip as ek getoon van waar op die kaart ons onsself bevind. Al die hoeke en draaie van die Kaap se punt het my skoon deurmekaar gehad. Kyk, ‘n rigting mens is ek glad nie. Ek is wel ‘n storie mens. Die ou fotos in die museum en die mooi Diaz-strandjie het my verbeelding aangegryp en skielik het ek weer in spoke begin glo. “ As ek ‘n hele dag op daai strandjie gaan lê – sal die ou “drifters” dalk hul weg na my toe vind en my hul stories vertel? ” het ek gewonder. Elk geval, ek gaan loop nou ‘n draai. Siende dat die man Frans is, moes ons ook gaan kuier in Franschoek en die Hugenote Museum. Ek het hom op ‘n straa...

Wanneer alles blote vuur is...

Ek het onlangs vir die eerste keer André P Brink se boek, die Ambassadeur gelees. Hierdie boek is in 1964 in Engels en in 1966 in Duits vertaal en gepubliseer. Ek het nog altyd van sy boeke gehou – maar ek moet sê – ek het dié een nogals baie geniet. Ek kan sien hoekom die boek so gewild was. Ek dink mense kan maklik daarmee identifiseer. En ons kan dit ook maar erken, die idee van verbode liefde het maar altyd ‘n trekkingskrag (alhoewel ons dit nie altyd goedkeur nie). Dis wanneer mens begin simpatiseer met ‘n karakter wat ons weet iets verkeerd doen en wens dat die wêreld die karakter nie moet veroordeel nie – dat mens weet die skrywer het ‘n goeie job gedoen. Hierdie verhaal gaan oor twee mans en drie vrouens. Dit gaan oor die huwelik, die ouer-kind verhouding, oor onbeantwoorde liefde, oor die onvermoë om eerlik te wees, dit gaan oor die liefdespel of eerder, spel van verraad wat gespeel word tussen mense wat nie weet hoe om vir mekaar te vertel of verduidelik wat hulle wil hê ni...