Skip to main content

‘n Antie wat baie te sê het

Hierdie verhaal het my baie geraak. Snaaks genoeg het ek hom lank terug al gelees en toe al 'n song oor die storie geskryf...en min geweet dat ek amper 5 jaar later Storielied sou skep. So dit was net reg om die liedjie in die produksie repertoire in te werk. Ek het hom ook nog nooit opgeneem nie, so hy het nou uiteindellik sy plek gevind.

Engemi Ferreira het in die 80s 'n boek geskryf met die naam, "Die Jaar toe my ma begin sing het". Dit is die mooiste boek. Dit gaan oor 'n gesin wat op 'n plaas woon wat 'n diep en donkere geheim koester. Soos die verhaal uit 'n verskeidenheid van persone se perspektiewe vertel word, word die geheim oopgevlek.

Daar is 'n karakter in die boek, wat die mooiste wyshede kwytgeraak het. Sy het die tipe dinge gesê  wat my tot vandag toe bybly.

Oor pyn sê sy: "Moenie jou pyn om jou hang soos 'n kleed nie. Dit maak jou aan die aarde vas sodat jy nie meer kan vlieg nie". Hoe waar is dit nie! Vandag kan ons amper dieselfde sê oor depressie. Daar is manier om jouself te help...en indien jy nie bereid is om dit te doen nie - sal jy jouself aan die aarde vasketting en jou vryheid verloor.

Oor die liefde sê sy: " Liefde is onvoorwaardelik...dit wil niemand verander nie" (Ons almal weet dit, maar ons bly dit vergeet...Ons bly die mense vir wie ons die liefste is probeer verander).

"Ons moet elke dag ons liefde vir mekaar nuutmaak...anders sal die hart vergiftig...sal die hart versaak". (Sonder liefde is daar niks. En liefde kos werk, kos aandag, kos moeite).

Oor negatiewe denke sê sy: "Ons sal altyd leemtes soek, en ons sal altyd nuwes vind!" (Hoe waar is dit nie? As jy iets wil foutvind met 'n persoon of 'n situasie...dan sal jy. En hoe geneig is ons nie om dit te doen nie? Selfs met onsself. Ons vind dit baie makliker om ons eie swak eienskappe uit te lig, as ons goeie eienskappe. Ons vind dit moeiliker om die goeie raak te sien as wat ons dit vind om die slegte raak te sien.

Oor gedagtes sê sy: " Jou gedagtes is soos 'n boom, en as dit vrugte dra...sal almal daar wil woon".
Dit is tog so - ons het al so baie gehoor dat jou gedagtes jou woorde raak en jou woorde jou dade. Net so bepaal jou gedagtes, jou woorde en jou dade wie jou vriende is en hoeveel vriende jy het. Jou gedagtes kan jou isoleer, jou alleen laat en onaantreklik vir die samelewing maak.

Ek moes hierdie wyshede in lied formaat vasvang en skep toe my eie fiktiewe karakter, Tant Baby...


Hier is die liedjie:


TANT BABY

Die lewe is te kort om te wonder
Die lewe is om te doen
Pyn is daar om te leer
midde in die stryd

Maar my kind, moenie jou pyn
om jou hang soos 'n kleed nie
Dit maak jou aan die aarde vas
sodat jy nie meer kan vlieg nie

Dit was die woorde van Tant Baby op die plaas gewees
Sy't almal om haar met haar wysheid genees
Sy se jou gedagtes is soos 'n boom
en as hy vrugte dra - sal almal daar wil woon

Liefde is onvoorwaardelik
dit wil niemand verander nie
Ons sal altyd leemtes soek
en ons sal altyd nuwes vind

Ons moet elke dag ons liefde
vir mekaar nuutmaak
ander sal die hart vergiftig
sal die hart versaak

Dit was die woorde van Tant Baby op die plaas gewees
Sy't almal om haar met haar wysheid genees
Sy se jou gedagtes is soos 'n boom
en as hy vrugte dra - sal almal daar wil woon

Dan kom daar 'n tyd wat die sirkel
tot sy einde kom
en jy weer voor jouself moet staan
en wonder hoekom jy bestaan...

Dit was die woorde van Tant Baby op die plaas gewees
Sy't almal om haar met haar wysheid genees
Sy se jou gedagtes is soos 'n boom
en as hy vrugte dra - sal almal daar wil woon

Luna Paige

Labels

Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Ou Karoo uiteindellik op 'n CD

Jare gelede het ek by die Dorpstraat teater gewaitress. Dit was toe Dorpstraat nog in Dorpstraat was en Hettie en Elbie nog die plek bestuur het. Hoe lekker was Dorpstraat Teater nie toe nie. Dit was een van daardie plekke waar mense net ingeval het. As jy op 'n random aan nie weet wat om te doen nie, het jy summier Dorpstraat toe gegaan. Daar was altyd iets nice aan die gang, daar was altyd lekker mense daar en die geselskap was goed. As aspirerende sangeres was dit ook wonderlik om blootstelling tot so baie professionele kunstenaars te kry. Ek kon bykans 3-4 keer 'n week 'n show kyk. Dit was 'n leerskool en dit het my droom aan die gang gehou. Ek het uiteindellik self ook by Dorpstraat teater my eerste optrede gehad. :) Op een van hierdie shifts het ek vir Rocco de Villiers ontmoet. Hy het kom optree die aand. Ek het vir hom my heel eerste CD ooit gegee en nie eintlik geweet hoekom ek dit doen of wat daaruit gaan voortspruit nie. 'n Paar maande later toe kon...
1 comment
Read more

'n Skryende skande!

Ek moes ‘n ou Franse man bietjie touwys maak oor die Kaap. Letterlik “chauffeur” speel en informasie deel daar waar hy dit versoek. Wat mens nie alles sal doen vir ‘n ou geldjie nie! Maar bly is ek, want ek was weer by die majesteuse Tafelberg op, het vir die eerste keer (en ek weet dis ‘n skande!) op Kaappunt gaan staan en by die vreesaanjaende afgronde afgetuur. Hy het beter begrip as ek getoon van waar op die kaart ons onsself bevind. Al die hoeke en draaie van die Kaap se punt het my skoon deurmekaar gehad. Kyk, ‘n rigting mens is ek glad nie. Ek is wel ‘n storie mens. Die ou fotos in die museum en die mooi Diaz-strandjie het my verbeelding aangegryp en skielik het ek weer in spoke begin glo. “ As ek ‘n hele dag op daai strandjie gaan lê – sal die ou “drifters” dalk hul weg na my toe vind en my hul stories vertel? ” het ek gewonder. Elk geval, ek gaan loop nou ‘n draai. Siende dat die man Frans is, moes ons ook gaan kuier in Franschoek en die Hugenote Museum. Ek het hom op ‘n straa...
3 comments
Read more

Wanneer alles blote vuur is...

Ek het onlangs vir die eerste keer André P Brink se boek, die Ambassadeur gelees. Hierdie boek is in 1964 in Engels en in 1966 in Duits vertaal en gepubliseer. Ek het nog altyd van sy boeke gehou – maar ek moet sê – ek het dié een nogals baie geniet. Ek kan sien hoekom die boek so gewild was. Ek dink mense kan maklik daarmee identifiseer. En ons kan dit ook maar erken, die idee van verbode liefde het maar altyd ‘n trekkingskrag (alhoewel ons dit nie altyd goedkeur nie). Dis wanneer mens begin simpatiseer met ‘n karakter wat ons weet iets verkeerd doen en wens dat die wêreld die karakter nie moet veroordeel nie – dat mens weet die skrywer het ‘n goeie job gedoen. Hierdie verhaal gaan oor twee mans en drie vrouens. Dit gaan oor die huwelik, die ouer-kind verhouding, oor onbeantwoorde liefde, oor die onvermoë om eerlik te wees, dit gaan oor die liefdespel of eerder, spel van verraad wat gespeel word tussen mense wat nie weet hoe om vir mekaar te vertel of verduidelik wat hulle wil hê ni...
6 comments
Read more